 |
 |
|
|
غریب آشنا ( شنبه 87/2/14 :: ساعت 9:35 صبح)
یکشنبه 8 اردیبهشت 1387 ، ساعت 3:15 تقریباً عصر: چیزی بین دروازه دولت و میدون فردوسی: یه نفر که بعد از انجام ماموریتش، حالا میخواست بره چیزی بخوره ، با وجود همه مشغله فکری حواسش به ماشینها بود و داشت رد میشد از خیابون که یه موتوری و صدای شکسته شدن شیشه : که معلوم نبود از عینکه یا از محافظ موتور... خورد شدن چیزی که مشخص نبود بینیه یا دندون... صدای گازدادن موتورسواری که بی شک معلوم بود نه قلب داره و نه خدا! مزه خون! و نگاهی به آسمون : که : خدایا !! تسلیم!! : من مال تو! و امروز: سیمرغی که با پر و بالی زخمی... و تا حدی شکسته!! ، اومده بگه دوستان: سالمم ، به خیر گذشت. اما لمس کردم که : مرگ مث سایه باهامونه. و اعتراف میکنم که این واقعیت ، فقط حق همسایه نیست! پ.ن. : هم از دوستان وبلاگی و هم از عزیزانی که تلفنی یا حضوری زحمت کشیدند و جویای حالم شدند تشکر میکنم. امیدوارم تو لحظات شاد زندگیتون بتونم جبران کنم. |
||
|
|
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
|
|
|
فهرست ها |
|
|
RSS Atom خانه ارتباط با من درباره من پارسی بلاگ 134: بازدید امروز 14: بازدید دیروز 312806: مجموع بازدیدها |
||
